سال نو را با غم هنرمندان در خاک خفته آغاز کردم

"همایون خرم" نوازنده ویلون ضمن بیان این مطلب در دیداری نوروزی به خبرنگار مهر گفت : درسال 85 عزیزانی چون عباس شاپوری، پرویز یاحقی وهمچنین علی تجویدی را در گذشته نه چندان دور از دست دادیم ؛ کسانی که یک عمر از با هم بودن و با هم ماندن خاطره های بسیار ساختیم . بنابراین، در نوروز امسال جای یاران همیشگی ام را بسیار خالی می بینم و گمان می کنم که خیلی باید زحمت کشید تا بار دیگر امثال یاحقی ، تجویدی و دیگران در عرصه موسیقی متولد شوند. 

جایگزین کردن افراد حاذق در عرصه موسیقی سخت است

وی خاطر نشان کرد : اگر نگاه درستی به تاریخ موسیقی ایران در صد سال اخیر داشته باشیم به خوبی متوجه خواهیم شد که جایگزین کردن افراد حاذق در عرصه موسیقی کاری دشواراست . به عنوان نمونه، ابوالحسن خان صبا ردیف داشت به علاوه در نوازندگی دارای سبک وشیوه خاص خودش بود و قطعا بسیاری از علاقمندان به موسیقی ردیفهای صبا را یاد گرفتند ؛ اما تنها تعداد اندکی از افراد دلسوز وعاشق موسیقی در این عرصه فعالیت کرده و به نوعی جریان ساز بودند. بنابراین، جایگزین کردن یک موسیقدان خوب و کارکشته در شرایطی که کوچکترین امکانی برای پرورش استعدادهای جوان در جامعه و در رسانه ای چون رادیو و تلویزیون وجود ندارد بسیارسخت است. 

دوست دارم بدهکار دوستداران موسیقی نباشم

این نوازنده ویولن همچنین به چشم انداز موسیقی در سال 86 اشاره کرد و گفت : اگر مسئولان و متولیان امور فرهنگی درحوزه تصمیم گیری به پیشرفت این هنرارزنده توجه لازم راداشته باشند می توانند موسیقی اصیل و ریشه دار ایرانی را به دنیا معرفی کنند چرا که اگر موسیقی در جهت درست و سازنده حرکت کند مجموعه ای از آثار متنوع، شورانگیز و در نهایت ماندگار را به جا خواهد گذاشت و من امیدوارم موسیقی ایرانی هم در سال 86 و هم در سالهای آینده همواره حرکتهای رو به جلو داشته باشد.

همایون خرم به فعالیتهای خود در سال آینده اشاره کرد و گفت : در چند سال اخیر آرزو داشتم تا در حضور تمام دوستدارن موسیقی و همچنین شاگردانم که بسیار مشتاق هستند کنسرتی را برگزار کنم، اما امیدوارم در سال 86 فرصتی دست دهد تا پس از ده سال دوری بتوانم همراه تعدادی از شاگردانم کنسرتی را برگزار کنم تا دیگر بدهکار دوستداران موسیقی نباشم.

جوان ترها کمرهمت ببندند و به میدان بیایند

این آهنگساز در ادامه درباره موسیقی در مراسم نوروزخوانی گفت : در گذشته های دور برای هر روز و آغاز هر فصلی نغمه ای خاص در نظرگرفته می شد مثلا زمانی که پاییز از راه می رسید نغمه هایی با نام مهرماه خوانی نواخته می شد . مردم مناطق مختلف به فراخور شرایط از این نغمه استفاده می کردند. عید نوروز هم به همین ترتیب بود . به این معنی که برای هر13روز بهاریه هایی ویژه خوانده می شد و در این نوروزخوانیها موسیقی نقش مهمی داشت اما متاسفانه این سنت نیکو و پسندیده سالهای سال است که به دست فراموشی سپرده شده و هیچ پژوهشگری سراغی از موسیقی در مراسم نوروز خوانی نمی گیرد و به نظر من حالا نوبت جوان ترها است که به میدان بیایند و کمرهمت ببندند و با کنکاش و تحقیق نوروزخوانی و موسیقی در این مراسم را احیاء و زنده نگه دارند.